
Rowlf had donderdag het verband van zijn pootje afgebeten. Sindsdien liep hij dus zonder verband om zijn pootje. Hoewel onze baasjes hem nog rustig aan lieten doen (met uitsluitend korte en aangelijnde uitlaatrondjes), gebruikte hij zijn poot normaal. Hij hinkte niet meer, belastte hem volledig, gaf geen pijn aan en kon er alles mee. In huis sprong hij de bank op en af, hij stoeide gewoon met Abbey en hij had af en toe weer gewoon zijn
"ik heb de kolder in mijn kop ren uurtje" door de huiskamer. De enige die nog last van zijn pootje hadden waren de baasjes, want ze zagen nog steeds dat de linker teen van zijn rechter poot naar buiten ging staan wanneer Rowlf zijn pootje belastte. Doordat er bijna tien dagen lang verband om zijn pootje heeft gezeten, was het pootje gaan "smetten"... met name tussen zijn tenen. Het leek daarom wel een goed idee om Rowlf even lekker door het zoute water te laten lopen om het genezingsproces een handje te helpen. Dat was dus gisteren op het Katwijkse strand. Aan de lijn natuurlijk. En ik was solidair met mijn beagle-broertje, dus ik bleef ook aangelijnd. Rowlf gaf luid (!) en duidelijk aan liever gewoon als vanouds los over het strand te rennen. Maar dat mocht nog niet... onze baasjes wilden eerst even het oordeel van de dierenarts afwachten.
En vandaag ging het vrouwtje weer met Rowlf naar de dierenarts. Om nu zeker te weten wat er aan de hand is, is er een röntgenfoto gemaakt. En hoewel het afgelopen weekend dus allemaal best mee leek te vallen, blijkt nu dat Rowlf's teen op drie plaatsen is gebroken en dat er ook nog eens twee botsplintertjes zitten. Volgens de dierenarts is het echt onbegrijpelijk dat Rowlf zijn pootje zo intensief gebruikte en totaal geen pijn aangeeft. De poot is opnieuw verbonden en hij heeft nu ook een spalk.

En natuurlijk moest de kap weer op. Rowlf is het er niet mee eens en gedraagt zich weer erg zielig. Volgens de dierenarts bestaat er 80% kans dat de teen na volledi-ge gene-zing in de toekomst opnieuw kan breken. Niet echt hoopgevend en de optie van amputeren van de teen is al genoemd. Onze baasjes kijken het eventjes aan. Ze willen het best nog wel een kans geven, maar ze vinden het ook belangrijk dat Rowlf een vrolijke jonge hond kan zijn, die lekker rond kan rennen en zich lekker kan uitleven. En als hij zich nog wekenlang rustig moet houden met 80% kans op herhaling, gaat Rowlf zich erg ongelukkig voelen...
Een pootje van Abbey