maandag, april 27, 2009

Dogshow Goes

Hallo... hier is Rowlf! Ik heb een hartstikke druk weekend achter de rug. Zaterdag heb ik weer eens een keer lekker gespeurd met Tess en met mijn zusjes Jill en Lyra. Het was best een tijdje geleden, dus bij het eerste spoor moest ik weer even door krijgen wat er ook alweer van me werd verwacht. Maar toen ik de klik eenmaal weer had gemaakt, ging het weer helemaal goed! Hartstikke leuk hoor, om te speuren! En zowel voor als na het speuren konden we lekker ravotten met de andere speurders en mijn vader Ralph, mijn broer Cliff, Porthos en nog twee andere hondjes. Je snapt dat ik aan het eind van de dag hartstikke moe was. Onderweg naar huis heb ik in de auto liggen snurken. Maar uitslapen was er zondagochtend niet bij... de wekker van de baasjes liep om 6:00u af, want ze wilden om 7:15u vertrekken naar Goes. Da's lekker, zeg... loop ik dus om 6:45u al mijn eerste uitlaatrondje. Toen de baas onderweg had getankt, zat ik rechtop achterin de auto. Zegt de baas: "Hij zit te kijken alsof 'ie denkt ik weet niet wat jullie nou weer hebben bedacht, maar ik heb er geen zin an..." Ja, dûh... logisch toch? Maar goed, om 9:15u waren we dus in Goes. De Deense keurmeester die de beagles zou keuren was ziek en daarom zouden we gekeurd worden door een Engelse keurmeester. We werden daardoor verplaatst van ring 12 naar ring 3 en dat vonden mijn baasjes best gezellig. Naast ring 3 stond namelijk de stand van Moira met haar creations. Ik werd daarom achter de stand geparkeerd, waar ik lekker in mijn bench heb liggen slapen, en de baasjes konden lekker met Moira kleppen. Nadeel van die zieke keurmeester was namelijk dat de vervanger ons pas als laatste ging keuren. Rond 14:00u waren de beagles pas aan de beurt. Nou, toen was ik al helemaal gaar hoor! In de tussentijd was er ook nog brandalarm geweest in de Zeelandhallen. De hele hal werd ontruimd... alle honden en hun baasjes stonden buiten. Ons vrouwtje zat op de WC en had helemaal niets van het brandalarm gemerkt... handig hé? Maar goed, de keuring heb ik goed doorstaan. We waren maar met z'n tweetjes in de jeugdklasse, want de derde deelnemer was niet op komen dagen. Ik stond samen met Houdini van de Mansveldhoeve in de ring. Houdini kreeg 1U en werd later zelfs Best of Breed (hij was de BOB!), maar ik kreeg van mevrouw de keurmeester mooi een 2U! Daar waren mijn baasjes en ik best tevreden mee. Dit stond op mijn rapport: "Pleases for size. Well balanced. Good legs and feet. A little heavy in skull. Free active mover." Aan het einde van de dag hebben we nog even bij de erering naar Houdini gekeken en toen zijn we weer vertrokken. Niet meteen naar huis hoor. Nee, onze baasjes gingen eerst nog even bij vrienden langs... Daar mochten ze een puntje pizza mee eten. Wat een linkmiechels hé? Hoefden ze mooi niet te koken... Vandaag lag ik bijna de hele dag voor pampus. Gek hé, na zo'n weekend...?
Een pootje van Rowlf

Hier sta ik op de tafel bij keurmeester mevrouw Lanning. En hier sta ik netjes te staan totdat ze klaar is met beoordelen. Houdini van de Mansveldhoeve werd later BoB. Wouter op de operatietafel? Nee hoor, hij ligt geduldig op z'n zij terwijl Tineke hem verzorgd! En aan de andere kant van de tafel ziet dat er zo uit... De uitslagen van de beagles. Ik had nummer 1882. Dia en Moira achter de stand van Moira. Zie je wat daar links achteraan staat? Een heel mooie creation van... mij!!! En die hangt nu thuis aan de muur. Naast die van Abbey!

zondag, april 12, 2009

Als vanouds: rennen op het strand!

Vandaag was het zover. Acht weken geleden brak Rowlf een teen en sindsdien had hij niet meer los gelopen... laat staan gerend. Vanmiddag besloten onze baasjes dat hij maar weer eens moest gaan rennen. Na vijf weken met zijn pootje in het verband en daarna nog drie weken "rustig" lopen aan de lijn, mochten we weer samen over het strand rennen. Het had voor Rowlf ook lang genoeg geduurd hoor. En voor mij ook trouwens, want omdat Rowlf rustig aan moest doen, heb ik de afgelopen acht weken ook maar af en toe kunnen rennen. We gingen niet zo heel erg vroeg, want dan zou het misschien te druk zijn. Aan het eind van de middag reden we naar Noordwijk en toen we daar om 16:30u over de boulevard reden, rook Rowlf plotseling de zee. Hij ging rechtop tegen het autoraam staan en werd dol-enthousiast. Toen we eenmaal op het strand waren gingen onze riemen los en Rowlf schoot als een pijl uit een boog weg. Hij blééf rennen... zó blij was 'ie, dat 'ie eindelijk weer eens lekker over het strand en door de branding kon rennen. Enne... ik vond het nét zo leuk hoor!
Een pootje van Abbey