dinsdag, december 30, 2008

Speuren met sterren...

We gingen vandaag zomaar op een doordeweekse dag naar Haaren en Vught om te speuren! Rowlf had al vaker gespeurd en één van de keren dat hij ging speuren heb ik ook meegedaan. Maar vandaag begonnen we allemaal bij nul. Samen met een paar beginnelingen (Otje, Tess, Fleur en Buck de Berner Sennen), een professional (Ralph) en een bijna professional (Cliff), gingen we speuren op de Vughtse Hei. Zeven beagles en een grote namaak-beagle. Toen we in Haaren aankwamen, mochten we eerst een poosje ravotten met de hele groep. Alleen Tess mocht mee naar de theorie-les, omdat ze het bij ons in de groep niet zo heel leuk vond en dat met veel lawaai liet merken. De theorie was natuurlijk alleen voor de baasjes. Die van ons hadden deze presentatie van Hotsche Luik al een keertje bijgewoond, maar ze vonden het best wel leuk om het verhaal nog een keer aan te horen. Vooral ook omdat ze nu veel dingen herkenden van de speurdagen die ze met Rowlf al hadden gedaan. Na de lunch was het tijd voor de praktijk en dus mochten wij in actie komen. Eerst moesten we allemaal op zoek naar een zakdoekje met de geur van ons eigen baasje. Dat werd verstopt onder aluminium dakjes en later onder halve plastic bollen. Rowlf deed het op zich wel goed, maar hij leek niet zo heel veel interesse te hebben in de dakjes en halve bollen. Maar ik vond het hartstikke leuk en tegen de verwachting van mijn baasjes in werd ik helemaal enthousiast wanneer ik het zakdoekje had gevonden! De andere beagles deden het ook allemaal goed. Van Ralph en Cliff (de vader en de broer van Rowlf) hadden we natuurlijk niet anders verwacht, want het is immers hun werk. Maar het was wel heel leuk om te zien hoe ook zij enthousiast aan de slag gingen en zonder enige aarzeling bij het juiste dakje of de juiste halve bol aan gaven dat daar het zakdoekje lag! Na deze eerste stappen in de wereld van het speuren gingen we met de auto naar de Vughtse Hei voor het echte werk. Jammergenoeg bleef Fleur in de auto, omdat er in de omgeving veel vuurwerk werd afgestoken en dat is nou eenmaal niet haar favoriete hobby. In het bos mochten we om de beurt aan de lange lijn op zoek naar één van onze eigen baasjes. Eerst even zijn of haar geur opnemen van hun handen en dan verstopten ze zich een eindje verderop achter een boom of struik. Onze baasjes vonden het weer verbazingwekkend om te zien hoe ook de honden die écht nog nooit eerder hadden gespeurd na één spoortje de smaak te pakken hadden en bij volgende beurten precies wisten wat er van ze verwacht werd. Fantastisch! En zelfs Buck wist zijn baasjes te verbazen door elk spoor feilloos uit te lopen! Nadat we allemaal verschillende keren de "vermiste persoon" hadden opgespoord, gingen de bazen in Haaren nog even wat napra-ten bij een kopje warme chocolademelk of koffie. Het was een erg leuke speurdag. Een aanrader voor elke baas en hond! Paul heeft er een leuke video van gemaakt: http://paul.macuser.nl/speuren2.mov
Een pootje van Abbey.

Cliff koos zonder aarzeling het juiste dakje! Zijn vader Ralph -een professionele speurhond- is bij de dakjes nog altijd enthousiast. Rowlf scoort bij de halve bollen: hij heeft de juiste bol aangegeven! Ralph en Cliff zijn dol op Annika (en andersom). Ook Tess laat zien dat ze kan speuren. En zelfs Buck hield halt bij het juiste dakje! Sterrenteam Ralph en zijn zoon Cliff vonden wachten maar niks. Liever kwamen ze zelf elke keer in actie. Tess voor het eerst in actie op de hei. Paul staat verderop achter een boom... ...gevonden!! Rowlf op zoek naar zijn baas. De rest van de groep volgt op enige afstand. Annika wacht met Cliff totdat Hotsche zich heeft verstopt. Zo vader, zo zoon... Rowlf (rechts) naast zijn vader Ralph: samen laten horen dat ze er zijn! Amber gaat met Otje op zoek naar Anjo. Buck straalt uit dat 'ie de dag van zijn leven had.

zondag, december 28, 2008

Beagles dansen op het ijs...

Zaterdagochtend was het de bedoeling dat we aan de laatste BCN-wandeling van dit jaar (de strandwandeling in Ter Heijde) zouden meedoen. De baas had geen wekker gezet, want hij rekende erop dat Rowlf hem tijdig zou wekken. Maar elke keer als we een paar nachtjes bij "In 't Veld" hebben gelogeerd, blijkt dat Rowlf zijn nachten weer een uurtje heeft verlengd. Voordat we in augustus een paar dagen naar Frans en Anjo gingen, was Rowlf altijd om 6:30u klaarwakker en dan vond hij dat de baas er ook maar uit moest. Na die logeerpartij werd Rowlf's "vaste" tijd 7:30u en sinds hij de laatste keer in Haaren is geweest, staat hij dagelijks pas om 8:30u op! Kortom: onze baasjes waren niet op tijd wakker om op tijd in Ter Heijde te kunnen zijn en moesten dus behalve de wandeling ook de oliebollen en de snert missen. 's Middags moesten we naar Haarlem, dus de plannen werden helemaal omgegooid. Onderweg naar Haarlem zouden we in het Groenendaalse Bos bij Heemstede gaan wandelen. Maar onderweg werd het plan alwéér gewijzigd: het werd de Groene Weelde bij Vijfhuizen. Daar hebben we lekker ruim een uur gerend en met andere honden gespeeld. En hoewel het nog maar een paar nachtjes had gevroren en veel water nog gewoon open lag, zijn we ook het ijs op geweest! Heel voorzichtig... en als we het plotseling hoorden kraken gingen we er snel weer vanaf. Ik had vorig jaar al eens op het ijs gelopen, maar voor Rowlf was het de eerste keer. Hij vond het heel interessant. We gaan nu met SBS6 onderhandelen over een nieuw TV-programma: "Beagles dansen op het ijs"... de baas hoopt daar veel geld aan te verdienen!

Een pootje van Abbey

Ik begon de wandeling rustig aan... lekker knabbelen op een stuk hout. Maar Rowlf had al snel een speelkameraad gevonden! Deze tweejarige reu had best wel zin om samen sprintjes te trekken. Maar ik kan ook hard rennen hoor! Rowlf probeert tijdens de sprint altijd mijn oor of mijn poot te pakken... Kijk eens Rowlf... ik sta op het ijs! Huh...? Abbey kan op het water lopen!! Even kijken tot hoe ver ik op het ijs kan lopen... "Bambi uit 't Leyedal" is ook op het ijs gestapt... Het is toch wel raar hoor, dat we nu op het water kunnen staan. In de Groene Weelde zitten ook veel vogels. De meeste zijn weg voordat je een foto kunt maken, maar dit brutale roodborstje bleef rustig voor de baas poseren.

maandag, december 01, 2008

Winner 2008

Gisteren brachten de baasjes mij (Rowlf) naar de Winner. Dat is de grootste internationale hondenshow van Nederland, die ek jaar in november wordt georganiseerd in de RAI in Amsterdam. En... ik mocht meedoen! Om 10:00u begonnen de keuringen, maar we moesten er al vroeg zijn: vóór 9:00u moesten alle deelnemende honden in de hal zijn. De wekker liep dus weer vroeg af. Abbey bleef weer thuis; oma kwam op haar passen. We waren om 8:45u in de hal en op zoek naar ring 36 liepen we eerst helemaal verkeerd. Gelukkig hadden mijn baasjes een catalogus met een plattegrond... we konden bijna weer helemaal terug naar de ingang. Daar hebben we onze bivak opgeslagen. Ik was één van de 38 ingeschreven beagles en ik kreeg nummer 3650. Het bleek dat we pas 's middags aan de beurt zouden zijn, dus we moesten erg lang wachten. In de tussentijd werd ik af en toe door de baas meegenomen naar een "hondenuitlaatplaats" achter de RAI. Nou, dat was me een feest... 2500 honden moesten daar op een paar vierkante meters hun behoefte doen. Je denkt toch zeker niet dat ik daar ga zitten poepen? Getver... bekijk het maar! Ik heb daar wel overal geplast, dan weten ze in elk geval dat ik geweest ben... Rowlf was here! Toen we eindelijk aan de beurt waren, mocht ik met vijf andere reuen uit de Jeugdklas de ring in. Eerst met z'n allen een rondje lopen en daarna om de beurt bij de Hongaarse keurmeester op tafel en een stukje heen en weer lopen. Er waren maar vier prijzen te verdelen en samen met een andere reu viel ik als eerste af. Jammer hé? Maar ik heb wel een mooi rapport gekregen hoor. Een ZG (zeer goed). De keurmeester vond mij een "good type". Toen de keuringen waren afgelopen ging ik met de baasjes mee shoppen. Ik kreeg een mooie nieuwe mand met een lekker warm kleedje erin. Maar wat denk je? De hele dag ligt Abbey er al in te pitten. Lekker geregeld hé? Dat heb ik weer...

Een pootje & een lik van Rowlf.


We moesten heel lang wachten... lekker bij het vrouwtje op schoot... ...en af en toe lekker even slapen in mijn bench. En toen was ik aan de beurt... wat sta ik goed hé? En ik liep ook weer zoals ik het geleerd heb.

zondag, november 16, 2008

Jongehondendag in De Bilt

Vandaag was ons hele nest weer bij elkaar: vader Ralph, moeder Yelke, drie zoons en vijf dochters. Het was hartstikke leuk om mijn hele familie weer eens te zien op de Jongehondendag van de Beagle Club Nederland in De Bilt. Om 7:00u vanochtend heb ik mijn baasjes gewekt, want ik moest er natuurlijk wel zeker van zijn dat ze zich vandaag niet zouden verslapen. Nadat we allemaal hadden ontbeten, de baasjes waren gewassen en aangekleed, Abbey en ik waren uitgelaten en alle spullen waren gepakt, vertrokken we om 8:30u met de auto naar De Bilt. Het was maar drie kwartier rijden. Voor mijn broer Kyan duurde de rit naar De Bilt wel twee uur! Maar ja, die woont dan ook helemaal in Hoensbroek. Alle baasjes van mijn broertjes en zusjes waren bij elkaar gaan zitten in een hoek van de zaal. Er waren twee kleinere nestjes voor ons en toen waren wij aan de beurt. Met z'n tienen tegelijk de ring in, leuk joh! In een rijtje achter elkaar en ik mocht meteen na papa en mama naar de keurmeester. Dat was best een aardige man en hij nam ruim de tijd om ons te beoordelen. Hij heeft ook naar mijn tandjes gekeken en ik bleef netjes voor hem op de tafel staan. Daarna moest ik een stukje heen en weer lopen en tot besluit moest ik best wel lang voor de tafel van de keurmeester blijven staan. Daar werd ik wel een beetje ongeduldig van, maar toch heb ik het goed gedaan zei het vrouwtje! De keurmeester gaf me allemaal vieren en vijven... als je als mensenkind met zo'n rapport thuiskomt dan heb je het flink verbruid, maar wij hondenkinderen kunnen niet hoger krijgen dan een vijf (4 = goed, 5 = zeer goed), dus gelukkig waren mijn baasjes blij met mijn rapport. In het keurverslag stond:

"Compacte nagenoeg vierkante reu. Nog jeugdig, maar laat goed rasbeeld zien. Voorsnuit mag iets langer. Goede boven- en onderbelijning. Zou iets meer kniehoeking mogen hebben. Aangenaam gedrag."

Nou zeg... een langere voorsnuit? Ik ben toch geen olifantje..!?

Mijn zusje Jill en ik zaten naast elkaar in onze benches. Met het hele gezin in de ring: papa Ralph, mama Yelke, Rowlf, Cliff, Kyan, Lyra, Jill, Bibi, Bloem en Roos! Kijk! Dit is m'n vader!! De keurmeester wilde mijn tandjes goed zien. "Een flinke jongen hoor"... Zie je hoe ik mijn best doe om mooi te staan? Even langs de familie paraderen. Papa vond het allemaal wel héél lang duren... En dit is mijn broer Kyan. Mijn zusje Jill ging tijdens de keuring lekker op tafel zitten... Bibi bleef heel mooi staan. Mama en ik krijgen iets lekker van Alinda! Tegen het eind doe ik nog steeds mijn best, maar Cliff was er helemaal klaar mee. Frans (mijn eerste baas) en de keurmeester praten nog even na. Cliff had het goed voor elkaar... ik zat in mijn bench, hij zat bij Annika!

Na deze leuke ochtend gingen we met Tess, Fleur en Buck (en Paul en Marianne natuurlijk) én met Abbey naar het Panbos in Zeist. Dat was op een steenworp afstand van De Bilt. Daar hebben we ons lekker uitgeleefd en we hebben ook lekker gespeeld met andere honden die daar rondrenden. Het was weer een leuke zondag!
Een pootje en een lik
van Rowlf
Tess laat even horen dat ze weer in het Panbos is. Wegwezen jij... je bent geen beagle! Buck kwam me helpen deze hond weg te jagen! Terwijl Abbey een modderbadje ging nemen... ...rende ik lekker door de bossen. Oeps... botsing... even Apeldoorn bellen. Even denken wat ik ga doen... Hé? Nóg een Buck? Ik zie geloof ik dubbel...! Ik kleur wel mooi bij het herfstbos.